آب آکواریوم

آب آکواریوم

آب آکواریوم

در مورد آب آکواریوم استاندارد مشخصی وجود ندارد. بصورت تجربی گفته میشود هر هفته ۲۵% آب آکواریوم عوض شود. به این ترتیب ظرف یک ماه کل اب آکواریوم تعویض شده است. خاطرمان باشد که اضافه کردن آب، باعث خارج شدن املاح و مواد زائد نمیشود. تخلیه اب هم با سیفون و تا حد ممکن از کف آکواریوم انجام شود تا حداکثر مواد زائد ممکن از آکواریوم خارج شود.

اما چه آبی برای اضافه کردن به آکواریوم مناسب است؟ تقریباً هر آبی که قابل شرب باشد (آب لوله کشی، اب چاه یا رودخانه) با رعایت نکاتی برای افزودن به آکواریوم هم مناسب است. اگر منشاء شبکه لوله کشی شهری باشد، به احتمال زیاد حاوی کلر است. کلر برای همه جانداران کشنده است. میزانی که در آب است برای انسان خطرناک نیست اما برای ماهیها چرا. به همین علت تاکید میشود آب خروجی از شیر آب مستقیماً به آکواریوم اضافه نشود. بلکه چند ساعت در یک ظرف سرباز نگهداری شود تا کلر محلول در آن بتدریج آزاد شود و سپس به آکواریوم اضافه شود.

همچنین از لحاظ دمای آب هم باید مراقبت نمود. آب شیر یا آب چاه ممکن است تفاوت دمایی زیادی با آب داخل آکواریوم داشته باشند. اضافه کردن چنین آبی باعث شوکه شدن و حتی مرگ ماهیها میشود. توصیه میشود. ابتدا آب چند ساعت در دمای اتاق بماند تا دمایش به آب داخل آکواریوم نزدیک شود. پس از آن نیز یکباره اضافه نشود. بلکه اینکار ارام و با حوصله انجام شود.

پارامترهای عمومی کیفیت آب:

اکسیژن محلول:

اکسیژن محلول مهمترین پارامتری است که بر حیات ماهی ها اثر میگذارد. ماهی ها همچون دیگر جانوران برای ادامه حیات به اکسیژن نیاز دارند. آنها آبشش دارند و برخلاف انسان ، اکسیژن مورد نیاز خود را از آب تهیه میکنند. معمولا در آکواریومها از پمپ هوا جهت تزریق هوا (اکسیژن) به درون آب و ایجاد اختلاط با هدف انحلال اکسیژن در آب استفاده میشود.  هدف نهایی روشهای مختلف اکسیژن رسانی، جلوگیری از کاهش سطح اکسیژن محلول در آب است.  اگر اکسیژن محلول بسیار کم شود ماهیها میمیرند. برخی ماهیها در زمان کمبود اکسیژن به سطح اب می آیند برخی دیگر رفتارهای متفاوتی دارند. مالک آکواریم باید از سطح مناسب اکسیژن محلول اطمینان حاصل نماید. در صورتیکه این اطمینان وجود نداشته باشد میتواند از کیتهای سنجش اکسیژن استفاده نماید و یا از آزمایشگاهی برای سنجش اکسیژن محلول در اب آکواریم دعوت به عمل آورد.

pH:

بعد از اکسیژن محلول، pH از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. عموماً ماهیها نه محدوده اسیدی برایشان مناسب است و نه محدوده بازی. بلکه بهترین محدوده ، محدوده خنثی است. البته اگر اندکی عدد pH از ۷ که مربوط به حالت خنثی است بیشتر یا کمتر باشد معمولا مشکلی برای ماهی ها رخ نمیدهد.

آمونیوم ،نیتریت و نیترات:

فضولات ماهیها همچون دیگر جانوران حاوی آمونیوم است. آمونیوم در غلظتهای ناچیز مشکلی ایجاد نمیکند اما ذاتاً سمی و برای جانوران خطرناک است. آمونیوم بر اثر فعالیت میکروارگانیسم ها در مجاورت اکسی‍ژن ابتدا به نیتریت و سپس به نیترات تبدیل می شود. نیترات سمیت آمونیوم را ندارد ضمن آنکه اگر در آکواریم گیاهان آبزی وجود داشته باشد امکان جذب نیترات توسط گیاه وجود دارد. به بیان بهتر نیترات نوعی کود برای گیاهان آبزی می باشد. اگر امکان تعویض دوره ای آب آکواریوم را ندارید انجام آزمایش آمونیوم جهت کنترل میزان آن توصیه میشود.

 مواد معلق:

مواد معلق معمولا باعث تیرگی آب شده و آن را غیر شفاف میکنند. این اتفاق الزاماً نشانه بدی نیست. با اینحال از جنبه زیباشناختی، مطلوب نیست. مواد معلق ممکن است بعلت جلبکهای زنده و مرده باشند. گاهی هم بخاطر ذرات غذا و یا فضولات ماهیها ایجاد میشود. در اینحالت عموماً فیلتر کردن آب بهترین نتیجه را میدهد.  تعویض آب هم میتواند به افزایش شفافیت کمک نماید.

کلر آزاد:

کلر آزاد در آب چاه یا رودخانه وجود ندارد. تنها در آب شهر وجود داشته و به منظور ضدعفونی و کشتن میکروبهای بیماریزا به آب اضافه میشود. کلر آزاد برای ماهیها خطرناک است. بنابراین در هنگام استفاده از آب شهری باید مراقب بود که کلر آن به ماهیها آسیب نرساند. آسانترین راه هم نگهداری آب شهری در ظروف در باز است تا ظرف چند ساعت کلر محلول از آن خارج شود.

یک استاندارد واحد برای همه انواع ماهیان آکواریمی وجود ندارد و ماهیان حسب شرایط زیستی متفاوتی که دارند، کیفیت آب متفاوتی هم مطلوبشان است. برای ماهیان پرورشی گرم آبی یک استاندارد ملی وجود دارد که آزمایشگاه آرین فن آزما قادر به انجام آنهاست و برای اطلاع و استفاده از آن میتوانید به این صفحه مراجعه نماید. خلاصه از این استاندارد در جدول زیر قابل مشاهده است. اعداد و محدوده ها همانطور که پیشتر گفته شد برای انواع ماهیان متفاوت است با اینحال جدول زیر کمک خواهد کرد حسی نسبت به داده ها و استانداردهای عنوان شده داشته باشید.

ردیف شاخص محدوده توضیحات
 ۱ دما  ۱۶ تا ۳۰ درجه سلسیوس  ترجیحاً ۲۰ تا ۲۸ درجه سلسیوس
 ۲  اکسیژن  ۲ تا ۹ میلی گرم در لیتر  
 ۳  دی اکسید کربن  ۲۰ میلی گرم  
 ۴  pH  ۶٫۵ تا ۹٫۵  ترجیحاً ۶٫۵ تا ۸٫۵
 ۵ هدایت الکتریکی  کمتر از ۸۰۰۰ میکروموس  ترجیحاً کمتر از ۳۰۰۰ میکروموس
 ۶  قلیاییت کل  بیشتر از ۷۵ میلیگرم در لیتر  ترجیحاً بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیگرم در لیتر
 ۷  نیتریت  کمتر از ۰٫۲ میلیگرم در لیتر  ترجیحاً کمتر از ۰٫۱ میلیگرم در لیتر
 ۸  نیترات  بین ۲ تا ۵ میلیگرم در لیتر  ترجیحاً کمتر از ۲ میلی گرم در لیتر

در خاتمه اینکه آزمایش آب آکواریوم برای همه آکواریومها توصیه نمیشود. اگر از کیفیت آبی که وارد آکواریم میکنید (آب شهری یا آب چاه و …) آگاه و مطمئن هستید. تعویض آب گزینه آسانتر و ارزانتری است. هر هفته یک چهارم آب آکواریوم را عوض کنید. اما اگر کیفیت آب مورد استفاده، چندان مناسب نیست یا تغییرات زیادی دارد  و یا پرورش دهنده حرفه ای ماهی هستید، میتوانید آزمایش آب آکواریوم را در برنامه کاری خود قرار دهید. به همین منظور میتوانید جهت دریافت اطلاعات بیشتر یا ارسال نمونه با ما تماس بگیرید.

آب آکواریوم

آب آکواریوم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.